یکی از ضرب المثل های معروف این است: تو را جایی می اندازم که عرب نی می اندازد. دوستی که به کشورهای مختلف جهان برای کارهای تبلیغ دینی می رود، روزی درباره صحرای بزرگ آفریقا سخن گفت. این صحرا میان کشورهای عربی اسلامی شامل آفریقا و آفریقای سیاه حائل است. وی می گفت من در این صحراها در کشورهایی چون نیجر، موریتانی، مالی، چاد و مانند آن رفته ام. این صحرای بزرگ و بی آب و علف بسیار شگفت انگیز و  خیلی هم دیدنی است.

وی می گفت: اصلا شما در بعضی‌ از جاها یعنی در مساحت صدها کیلومتر حتی یک بوته نمی‌بینید. در این منطقه گاه یک درخت پیدا نمی‌کنید. همه صحرای بزرگ این گونه است. توفان‌های شن عجیبی در آن رخ می‌دهد و ریزگردهای آن تا منطقه غرب آفریقا هم می رود و کشورهای ساحل عاج و غنا را گرفتار گرد و غبار شدیدی می کند و زندگی را مختل می نماید. توفان های شن همانند توفان برف در ایران است. در شهرهایی مثل همدان و شهر کرد در ایام زمستان و بارش برف  بلدوزرهایی هستند که برف را جمع می‌کنند و کار برف روبی را انجام می دهند. در کشورهای صحرای بزرگ نیز این گونه است مثلا در موریتانی آن قدر توفان شن می بارد که روی آسفالت را می‌گیرد. شما مثلا در یک مسافتی در جاده می‌روید، ولی وقتی برمی‌گردید، جاده را پیدا نمی‌کنید.

در موریتانی صحراهایی لم یزرع وجود دارد که در آن ها شما نمی‌توانید، جهت خودتان را پیدا کنید. عرب‌های طوارق که خیلی در این صحرا سفر کرده‌اند، همواره یک بار شتر نی همراهشان  است تا در هر مسافت معینی مثلا هر یک کیلومتری یک نی روی زمین به شکل علم می‌گذارند. این ها این نشانه ها را می گذارند و تا مسافتی برای استفاده از معدن نمکی یا چیزی می‌روند و هنگامی که می‌خواهند برگردند طبق این نی‌ها بر می گردند و اگراین نی ها نباشد در صحرا گم می‌شوند و هلاک می شوند. از این جا همان مثال معروف پیدا شده است که می‌گوید، تو را جایی می اندازند که عرب نی انداخته است. یعنی جایی که گم می شوی و نمی توانی برگردی و خود به خود هلاک می شوی.